Sreten Stojanović (Prijedor, 1898 — Beograd, 1960)
Sreten Stojanović je bio srpski akademski vajar, crtač, akvarelista, teoretičar,likovni kritičar, pedagog i javni radnik,dekan Likovne akademije u Beogradu i član SANU. Osnovnu školu pohađao je u Prijedoru. Počeo je da pohađa srednju školu uBanjoj Luci ali je kao nacionalistički revolucionar isteran iz gimnazije. Za vreme rata je bio zatvoren. Bio je pripadnik organizacije „MladaBosna” zbog čega je, posle izbijanja Prvog svetskog rata bio osuđen na višegodišnju robiju kao i njegov brat dr. Mladen Stojanović (1896—1942), koji će kasnije (u vreme Drugog svetskog rata) postati narodni heroj. Studirao je slikanje i vajanje u Beču i Parizu. Sreten je jedan od prvih profesora na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu. Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti, izabran 1950. godine za dopisnog, a od 1959. godine za redovnog člana.
Osećaj za monumentalnost iskazuje na spomenicima Karađorđu, Njegošu, Filipu Višnjiću, Mladenu Stojanoviću, a naročito na spomenicima izvedenim posle Drugog svetskog rata na Iriškom vencu (spomenik Sloboda iz 1951) i u Bosanskom Grahovu.
Izlagao je još na izložbama nezavisnih umetnika u Parizu 1921. godine. Njegova dela izložena su u više galerija, pored ostalih i u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog.
Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.